Cep Telefonuma Sitem

Artık peşimi bırakmalısın, her an yanımda gezdiremem seni.
Senin yüzünden insanlar benden pek çok şey bekliyorlar, bana ulaşamayınca da bana kırılıyorlar. Eğer hayatımda sen olmasaydın kimse bunu dert etmeyecekti.

Sırf bu mu? Başıma o kadar bela açtın ki...

Nereye gitsem kaydımı tutuyorsun, güya ben istediğimde paylaşıyorsun benim bilgilerimi, hiç inanmıyorum sana.
Bana sormuyorsun müsait miyim  diye, pat diye çalıveriyorsun! oysa halden anlasaydın, önce bi etrafına bakınır da ne durumda olduğumu anlamaya çalışırdın ilk önce! Aman ya kalsın, bir de onu kaydetme hafızana.
Hafıza demişken, kısıtlı bir beynin var, olur olmadık bilgileri bana sormadan saklıyorsun, sonra da şikayet ediyorsun, 'ben bu kadar bilgiyi artık saklayamıyorum' diye. O zaman her gördüğünü, her duyduğunu saklamazsın olur biter!?
Ve kesinlikle laf dinlemiyorsun, hatta bazen kasten gıcıklık yapıyorsun, tam sana ihtiyacım varken bir kilitleniyorsun! Aç açabilirsen!

Hepsi bir yana;
Kendi kendine hayatta kalamıyorsun da, illa ki bi şarj etmek gerekiyor, hem de 2 günde bir. Ne aciz bir cihazsın sen!
Şarj ederken de, şarj kablondan da ayrılmak istemiyorsun, e ben birini arayacak olsam prize doğru eğilmek zorunda kalıyorum, belim bükülüyor. Değer mi yani?

Seninle olan ilişkimi çoktan bitirirdim ya, ne fayda... Dünyayı sarmışsın, bütün huysuzluklarına razı getiriyorsun insanları.
Pis ve sinsi telefon!

______________________
Evla