Kırılmalar ve İnsan Algısının Değişimi
Aşağıdaki paragraf, Nonaka'nın 1994 yılında yazdığı, "A Dynamic Theory of Organisational Knowledge Creation" adlı makalesinden alıntıdır.
" Winograd ve Flores (1986), dönemsel kırılmaların, insan algısı üzerindeki etkisinin önemini anlatmışlardır. Kırılmalar, bir bireyin huy, olduğu halinden memnun olma durumunun rahatsız edilmesi olarak düşünülmüştür. Bu kırılmalar meydana geldiğinde, bireyler huylarının ve rutin işlerinin değerini sorgulamaya başlar, bu sorgulama da bireyi sorumluluklarını, taahhütlerini tekrar düzenlemeye yönlendirebilir. Bu kırılmayı genellikle çevresel dalgalanmalar, değişiklikler tetikler. Bireyler böyle bir kırılmayla veya çelişkiyle (ikilemle) karşılaştığında, bakış açılarını ve temel dayanaklarını tekrar değerlendirmek için bir fırsat yakalarlar. Başka bir ifadeyle, dünyaya karşı takındıkları genel tavırlarının geçerliliğini sorgulamaya başlarlar. Bu süreç illa ki derin bir kişisel sorumluluğu içerir ve Piaget'in (1974), birey ve çevresi arasındaki çelişkinin önemi ve kişinin davranışlar aracılığıyla algılaması üzerindeki etkisi ile ilgili yaptığı gözlemlerine benzer bir yapıdadır."
Evla
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa