Yazış - Muhabiriniz an be an aktarıyor

-Arkadaşlar merhaba, ne yapıyorsuuz böyle?

-…

-Mimarlık bölümünden misiniz siz?

-Evet.

-Çok güzel olmuş, bu ne?

-…

-Dur bir de diğer arkadaşa bakalım. Sen ne yapıyorsun peki?

-…

-Arkadaşlar, ben de çok severim bu işi. İngilizcem de çok iyidir. 2 sene Çek cumhuriyetinde kaldım.

-.. :)!

(Konuşmanın bundan sonrasında, arkadaş ingilizceye geçiyor)

-Benim ingilizcem çok iyidir. Ben de şehrime cami yaptırmak istiyorum, mimariyi çok severim. Büyük bir cami olsun. Siz yapın camiyi, bir iletişim numarası alabilir miyim?

-.. :))!

-Ben şimdi numaranızı büyük harflerle kaydedeyim, sonra siz mezun olunca ararım, cami yaparsınız. Birlikte işbirliği yapalım. Birlikte çalışalım.

-…

-Senin adın neydi?

-Ezgi

-İletişim adresi alabilir miyim?

-..

-Ezgi, gözlerin çok güzel. facebook’tan ekleyeyim mi?

-Ara bulursun facebooktan.

-Bu yaptığınız duvara mı yapışacak.

-A, evet duvara

-Peki senin soyadın ne?

-Duvar!

-Ezgi, seni bir daha görebilecek miyim? gidin derseniz giderim. ama ben senden hoşlandım bu da bir gerçek!

(genç gider, ve 2 dk sonra geri gelir.)

-Ben geri geldim, ayrılamıyorum.

(Bundan sonrası sessizlik içinde geçti. Bu muhabbet tamamen gerçektir ve daha demin gerçekleşmiştir :D Masadaki 3 kız arkadaş, diğer genç erkeğin varlığını reddederek çalışmaya devam etmektedir, genç erkek ise masanın bir ucunda dikilmiş, öylece umut etmektedir. İşte devam ediyorlar)

-İzmirli misin?  (hala ingilizce)

-Antalya

-Çok iyi ben de oraya gitmiştim….

(Muhabbet devam edecek, anlaşıldı, çocuk zafer kazandı sanırım. Ama ben kalanını izleyemeyeceğim.)

Evla