Ötanazi

Metallica – One

Bu nasıl olabilir, ne oldu bana?
Bir kaza… sonra
bir çığlık attım, sanki her şey çığlık attı benimle birlikte…
Hastanedeyim ben,
beyaz önlüklü insanlardan anladım. Yarı baygın yarı ayık… Arada hemşireler geliyor, başımın yönünü değiştiriyorlar, artık bana ait olmayan kollarımı bacaklarımı ovalıyorlar,
iğneler serumlar taşıyorlar.
Kazadan sonra ne oldu?
Soramıyorum ki, dilim tutulmuş, dilimi hissetmiyorum, sanki yok orada. Veya, belki de konuşuyorum, ama kimse duymuyor.
Sesler çok derinden geliyor, soramadığım sorulara cevap bekleyemem ki ben! Hayat bitti mi acaba?
Ahrette bunlar mı oluyor? Ya hemşireler doktorlar?
Hastanedeyim, veya evdeyim, bilemiyorum. Vücudumun hiçbir yerini hissetmiyorum. Aklım işliyor, bunları düşünebildiğime göre.
Anılarım bulanık, net hatırlayamıyorum. Demek ki beynim hasar almış.
Gözlerim de çok net olmasa da görüyor, beyaz bir perdenin altında vücudumu görebiliyorum,
orada öylece
yatıyor.
Yaşıyor muyum?
Bilmiyorum.
Yaşayanların arasında olduğum kesin ancak ben yaşadığımı düşünmüyorum.
Neden sormuyorlar bana?
Sen ne hissediyorsun, ne düşünüyorsun diye? Saçmalıyorum. Belki de sordular.
Birkaç kez hemşireler başıma üşüştü, gözlerimi kırptığımı zannediyorum ancak ne dediklerini anlayamadım.
Günler geçiyor mu? Saat işliyor mu,
farkında değilim.
Zaman kavramım yok oldu. Ne için buradayım, neden ölmedim ben?
Dahası beni neden öldürmüyorlar? Beyin görüntüleme teknikleri vardı hani, ne hissettiğini anlıyorlardı, neden benim beynime bakmıyorlar? Ben öfke duygusu taşıyorum.
Beni neden öldürmüyorlar?
Saçmalıyorum. Onlar beni öldüremez. Ama ben istersem öldürmeliler. Ölmek istiyorum ben!
Gözlerim, göz kapaklarım, ağlıyor muyum?
Benden bu hakkı nasıl alırsınız? Ben ölmek istiyorum!
Bencilce bu tavırları,
biliyorlar, belki hissedemiyorlar ama durumumu biliyorlar, neden ölemiyorum?
Neden ölmeye hakkım yok? Bu beden benim değil mi? Bu şekilde yaşamayı bana nasıl diretirler?
Düşündüm de,
beden ağrısından muafım, sevinmem lazım aslında. Ama bu acı hepsinden kötüymüş,
kimseyle konuşamamak, kendi beynimin içinde yaşamak, düşündüklerimi paylaşamamak… Hepsinden kötüymüş.

…..
Metallica – One

I can’t remember anything
Can’t tell if this is true or dream
Deep down inside I feel to scream
This terrible silence stops meNow that the war is through with me
I’m waking up, I cannot see
That there is not much left of me
Nothing is real but pain nowHold my breath as I wish for death
Oh please, God, wake meBack in the womb it’s much
too real
In pumps life that I must feel
But can’t look forward to reveal
Look to the time when I’ll liveFed through the tube that sticks in me
Just like a wartime novelty
Tied to machines that make me be
Cut this life off from meHold my breath as I wish for death
Oh please, God, wake meNow the world is gone, I’m just one
Oh God, help me
Hold my breath as I wish for death
Oh please, God, help meDarkness imprisoning me
All that I see
Absolute horror
I cannot live
I cannot die
Trapped in myself
Body my holding cell
Landmine has taken my sight
Taken my speech
Taken my hearing
Taken my arms
Taken my legs
Taken my soul
Left me with life in hell

….
Şarkının Türkçe sözleri için tıklayınız.

Evla