Gölgesizler

Ancak var olan bir şeyin gölgesi olabilir
Ya var olmayan bir şey?
Bir insan ne zaman vardır, ne zaman yok?
Bazen var gibi de yok,
Keskin sınırları olmayan bir hayat
Ve içinde varlığı bulanık insanlar
Bir şey olmak için yaşayan

Bir mahalle muhtarıydı,
Bir şey olmak için, var olmak için
En iyi en güzeli istediği için
Geçmişindeki kusurları örtmek için
Ve genç bir kadın, altın saçlı
Ve yeni bir nesil,
Temiz, güzel, değerli
Kendisinde artık kalmayan o varlığı
Bir başka şekilde var etmek için...

Bir kız kaçırıldı bir köyde,
Muhtar bilir bu hikayeyi,
Dağa götürüp çiçek koklamayı
Ve sonra namusu temizlemek için
Nüfusuna geçirmeyi
Muhtar bilir bu hikayeyi.

Ve köy kahvesinde oturmuş
Bekler insanlar
Yolu izlerler bütün gün
Kim gelsin, ne olsun isterler?
Belki bir satırdan fazla bir anlam olmak isterler,
Varlıklarını bilmek isterler

Oysa,
Varlığı, ne bir şehirde, ne de bir köyde
O kadar küçüktür ki insanın,
Bazısı dünyanın tepesindedir,
Bazısı okyanusların derinlerinde,
Geçici bir an için vardır hep,
Sonrası toprak.

Ve muhtar varlığı yokluğa seçince,
Ne olur onun torunları, onun nesli,
Dedeleri, çocukları
Kimdir bunlar?
Onlar var olur mu bu hayatta?
Bir çocuk, varlığını mümkün kılar mı onu yapanların?

Evla
Gölgesizler filminden esinlenerek yazılmıştır.